Czy coś się stało?

Taki świat. Może trochę zawiły i czasem trudny, jednak generalnie przyjemny. Wszędzie pięknie gdzie nas nie ma. Bo jak będziemy, zawleczemy ze sobą nudę i śmieci.
Co chwilę nowe doznania, nowe zasady muszą być przeniknięte. Dorosłość. Każdy powinien mieć zasady. Każdy.

Nikt dokładnie nie wie skąd w ludziach tyle agresji. Nie można tego tłumaczyć przystosowaniem ewolucyjnym. Teoria Darwina o doborze naturalnym już dawno została podważona. Każde zwierzę ma dokładnie tyle agresji ile potrzebne jest mu aby przetrwać. Człowiek ma jej w nadmiarze.
Tyle wieków i nic się nie zmieniło. Człowiek pogryzł małpę.

Dlaczego Homo sapiens tak dalece odszedł od natury?
Uwielbia swoje sztuczne światy, nadbudówki psychologiczne. Dla nich zrobi wszystko. Musi się tam znaleźć. Przestrzeń wirtualna to Raj.

Matka Kultura to zjawisko nowe na tej planecie. Z jednej strony jak wędzidło pęta popędy i trzyma je na smyczy (co skutkuje niejednokrotnie eksplozjami ukrywanej przemocy), z drugiej wywołuje pęd odwrotny: rewolucje i liberalne odwrócenie się od „obyczajności” (ach te Dzieci-Kwiaty).

To, co człowiek umie najlepiej, to właśnie wymyślanie wersji Raju, dywagacje filozoficzne lub zgoła utopie – różnego typu narracje, bajki i zmyślone opowieści.
Może istnieje inna, lepsza wersja rzeczywistości. Jest jednak niedostępna ludzkiej prawdzie.
Być może nie istnieje tylko tu i teraz, choć może świat jest zwielokrotniony i zależy tylko od osobistej interpretacji. To właśnie jest to zaplątanie. I wieczne poszukiwania tożsamości.

W biegu po wszystko, po puchar wszystko-nicości gubimy własny świat. Sprzedajemy nasze uczucia, detalicznie i hurtowo. Wszystko kosztuje utratę zdrowia, godności, majątku, aż do gnuśnej starości.
Kariera? Zyski finansowe? Miłość? Rodzina i 2,5 dziecka? Pogoń psa za własnym ogonem.
Twoja własna Bajka.