Kropla w oceanie

Większość z nas nie zostanie prezydentami, ani nawet politykami, nie dostanie Nobla, Oscara ani Bookera. Wielu nie dostanie nawet wymarzonej pracy. Nasz głos nie znaczy dużo, niewielu go słucha.

Reklamy wmawiają Ci, że możesz wszystko.
Otóż nie, nie możesz.

Gdy jesteś szarym człowiekiem, naprawdę możesz bardzo mało. Ale możesz zrobić coś ważnego – iść na wybory, protestować, wspierać pożyteczne inicjatywy.

Świat nie jest najlepszym miejscem. A w tym świecie nie znaczymy aż tak wiele. To świat, w którym bogaci od tysiącleci wykorzystują najbiedniejszych. To świat pełen przemocy. To świat pełen smutku i cierpienia. A nasza planeta umiera. I jako jednostki niewiele jesteśmy z tym w stanie zrobić.

Większość z nas nie zostanie prezydentami, ani nawet politykami, nie dostanie Nobla, Oscara ani Bookera. Wielu nie dostanie nawet wymarzonej pracy. Nasz głos nie znaczy dużo, niewielu go słucha.
Ale czasem mamy okazję, by wyrazić swoje zdanie. Wybory, to moment, kiedy Twój głos liczy się tak samo, jak głosy wszystkich innych. To krótka chwila, w której, w demokratycznym kraju, wszyscy obywatele są naprawdę równi. To prawo, o które ludzie kiedyś ludzie musieli walczyć, więc głupio z niego nie korzystać.

fot. Gerhard Bögner, CC0

fot. Gerhard Bögner, CC0

Ale to nie koniec możliwości. Jeśli coś Ci się nie podoba, to wyjdź na ulicę i protestuj, idź na manifestację i krzycz z całych sił. Działaj. Nie ma z czym zwlekać, jeśli nie będziesz tego robić, to najprawdopodobniej zostaniesz niezauważony, pominięty. Mówią, że jeśli nie będziemy interesować się polityką, to polityka w końcu zainteresuje się nami. Nic nie jest dane na zawsze. Każdego dnia ktoś może zechcieć odebrać nam wolność. Jeśli chcesz być usłyszany, zauważony, jeśli chcesz coś zmienić, to wykorzystuj każdą szansę, żeby to zrobić. Wspieraj inicjatywy, w które wierzysz. Za każdym razem, gdy wyciągasz rękę, aby komuś pomóc, czynisz świat trochę lepszym. Tylko tak niewiele i tak wiele możemy zrobić.

Dla mnie inspirująca jest Greta Thunberg, szwedzka uczennica, która wyszła protestować przeciwko bierności władz w obliczu kryzysu klimatycznego. I wielu ludzi, na całym świecie, za nią podążyło.

Jest taka scena w Atlasie Chmur. Jeden bohater wyrzuca drugiemu: Bez względu na to, co robisz, twoje działanie nie będzie niczym więcej, niż pojedynczą kroplą w bezgranicznym oceanie. Na co tamten odpowiada: Czymże jest ocean, jeśli nie mnóstwem kropel?

Bądź kroplą. Bądźmy kroplami. Razem możemy stać się rwącym strumieniem. Strumień może zmienić się w rzekę, a rzeka wpłynie do oceanu. Razem mamy siłę.
Niech nas słyszą. Niech nas widzą. Niech wiedzą, że jesteśmy. Niech wiedzą, że jesteśmy ważni.

Katarzyna Durajska

Katarzyna Durajska

Etnolożka, lokalna aktywista, copywriterka. Wierzy w odwagę, wrażliwość i siostrzeństwo. Kolekcjonuje filiżanki.

Komentarze