Czego nauczył mnie rok 2019?

Koniec roku to czas podsumowań. Czuję, że w 2019 roku, chociaż był ciężki, wiele się nauczyłam, stałam się dzięki temu odważniejsza, doroślejsza, silniejsza. Nowy rok, to nie tylko nowy kalendarz to symboliczny nowy początek. Wchodzę w niego bogatsza o wiedzę i doświadczenie. Nauczyłam się...

fot. Mathieu Stern, CC0

Jestem oddzielną osobą

Zawsze patrzyłam na siebie przede wszystkim w kategoriach relacji. Byłam czyjąś dziewczyną, koleżanką, siostrą, córką, wnuczką, studentką, opiekunką… Jeśli coś w tych relacjach się zmieniło to czułam się, jakbym trochę umierała. Musiałam na nowo szukać tożsamości. Teraz czuję, że relacje mnie nie definiują. Ciągle są dla mnie bardzo ważne lub najważniejsze, ale to ja określam, kim jestem. Takie podejście do samej siebie daje mi wolność i siłę.

Pewność siebie

nie zawsze bierze się z wybujałego ego. A czasem wręcz przeciwnie. Pewność siebie to odwaga, wyjście ze strefy komfortu, samoświadomość, skupienie się na rozwiązaniu, zamiast na sobie. Bez pewności siebie, nawet robiąc dobre rzeczy, ciężko osiągnąć swoje zamierzenia. Czasem muszę sama zadbać o to, by mój głos był słyszalny, zwłaszcza jeśli mam coś ważnego do powiedzenia.

Prosić o pomoc

Wiem już, że nie ze wszystkim muszę sobie radzić sama. Jestem otoczona dobrymi ludźmi, którzy w razie potrzeby podadzą mi rękę. To nie wstyd prosić o wsparcie. Świat, w którym sobie pomagamy nawzajem jest lepszym światem. Warto dać innym szansę do bycia dobrym dla siebie.

Dbanie o siebie

to nie luksus, ani egoizm, to konieczność. Mam okropny zwyczaj odkładania swoich spraw na później. Mogłam napisać książkę o rzeczach, o których sądziłam, że mnie nie na nie stać albo nie mam na nie czasu. Ciągle nie mam wiele czasu ani pieniędzy, ale staram się chociaż trochę zaopiekować sama sobą. Pójść do fryzjera albo do kosmetyczki. Skorzystać z pomocy psychologa. Uczestniczyć w warsztatach, kręgach, ceremoniach. Medytować.