Życie podrzuca tematy

Od najmłodszych lat zamiast uważać na lekcjach bazgrałem pierdoły w zeszycie. Bywało, że niektóre zeszyty miały od tyłu więcej rysunków niż zapisanych lekcji od przodu. A jeśli człowiek zamiast się uczyć bazgra po zeszytach przez całe lata, to nagle się okazuje, że to jakby powołanie. Tak więc rysuję wszystko to co dokoło mnie, bliżej lub dalej.
A oprócz tego fotografuję, wyplatam z wikliny i siedzę w fotoszopie próbując wszystko to ogarnąć.

Proza życia – Bida z Nędzą, Kariera

Rysunek – uważam, że to punkt wyjścia do wszelkich innych technik. Rysunek jest potrzebny zarówno kiedy trzeba zrobić zarys pomysłu, szkic czy gotową pracę, ponadto ma swój niepowtarzalny charakter. Dlatego swoje ilustracje opieram w głównej mierze na rysunku odręcznym. Chcę aby w moich pracach łączyła się prostota przekazu i dobry warsztat. Rysunkowość ilustracji nadaje im specyficznego klimatu.

SoundShapes – Seven days of growing web, Steam forest

Mam taką potrzebę, aby w swoich pracach odstawać od utartych technik i stylów. Jeśli na wykonanie jakiegoś zabiegu znajdę tutorial, to już wiem, że w ten sposób tego nie zrobię. Ot taka przekora. I wieczne poszukiwanie. Chcę, aby to co robię wynikało ze mnie, a nie było zlepkiem tutoriali i nołhałów. Coś przylukam, coś usłyszę, pstryknę zdjęcie, przemyślę, zrobię rysunek. Twórcza normalka. Proza życia.

Inspiracje – życie samo podrzuca tematy, właściwie jest ich tyle, że najgorsza jest konieczność wyboru spośród tego bogactwa. Szczekający pies sąsiada, promocja na pralki w znanym markecie, chmurka na niebie, samochód na drzewie, polityk dał się złapać na przyjmowaniu łapówki, żałoba narodowa, pogoda, brak pogody itd, itp.

Damy Klasyczne

Wystawy – nie robię wystaw. Na wystawy przychodzą ludzie, poklepią cię po ramieniu i powiedzą: "genialne prace" nawet gdy są do niczego. Wystawy to bufonada przystrojona w wyszukane słówka. Może potrzebna aby się lansować, ale ja nie lubię bufonady. Wolę szczerość odbiorców do których kieruję swoje prace – do przeciętnych zjadaczy chleba, ludzi którzy żyją w tym samym świecie co ja. Oni zawsze walą prosto z mostu. To lubię, to rozumiem. Dzięki temu wiem kiedy czytelne moje prace są, a kiedy nie.

Tomasz Kowal

Ukończył Wychowanie Plastyczne na UŚ w Cieszynie, Małopolskie Uniwersytet Ludowy we Wzdowie, oraz Technikum Górnicze w Sosnowcu.

Strona internetowa: www.tomaszkowal.pl.